Van EVC-traject naar Nyenrode
Het EVC-traject staat volop in de belangstelling omdat steeds meer werknemers en werkgevers ontdekken wat het traject ze kan opleveren. Je praktijkervaring omzetten in een erkend diploma klinkt natuurlijk ook fantastisch. Maar hoe werkt het traject nu precies? We vragen het William Sprokkereef. Inmiddels projectleider bij QUALM, maar ooit een werknemer die nog geen enkel idee had van zijn ambities.
Het plaatje compleet
Zijn hele carrière werkt hij inmiddels bij hetzelfde familiebedrijf en mede daardoor kon hij makkelijk uitstromen naar een hogere functie. Via een werk/leer traject ging hij eerst als leerling vakman aan de slag en daarna als uitvoerder. Maar al snel kwam zijn bewijsdrang om de hoek kijken. Al die tijd had hij namelijk wel de functie als uitvoerder, maar niet het juiste papiertje. Dat zou het plaatje toch wel compleet maken en zo kwam William in het EVC-traject terecht.
Zijn ervaring met avondschool was op zijn zachts gezegd niet positief, maar het EVC-traject bleek een uitkomst. “Ik vond het een heel fijn traject, juist omdat de belasting me enorm meeviel. Het is ook een heel overzichtelijk traject. Je voegt de bewijslast toe aan de map en soms heb je een toets. Maar het gaat echt om onderwerpen waar je dagelijks mee te maken hebt in je werk.” aldus William.
Op naar Nyenrode
Het EVC-traject verloopt voorspoedig en binnen no time heeft William het MBO-4 diploma op zak. Tijd om achterover te hangen zou je verwachten, maar daar denkt William heel anders over. Het felbegeerde papiertje blijkt het startsein om eruit te halen wat erin zit en dus schrijft hij zich in bij de Hogeschool Utrecht. Een assessment in combinatie met het EVC-traject geven hem direct toegang. Ook deze studie bevalt dermate goed en na het behalen van zijn diploma kiest hij voor een MBA aan Nyenrode Business Universiteit. Op zijn werk is hij inmiddels projectleider en zich verder ontwikkelen lijkt een logische stap. Daarnaast is William ervan overtuigd dat stilgang achteruitgang is die ook het bedrijf niet ten goede komt. Het mes snijdt dus aan twee kanten.
“Natuurlijk vraagt deze opleiding de nodige discipline, maar ik kan het goed opbrengen. Juist omdat ik veel werk met casussen uit mijn eigen bedrijf. Bijvoorbeeld op het gebied van markt, recht en ethiek. Elke paper is eigenlijk direct een verbetering van het bedrijf. Al zijn ze niet altijd blij met mijn kritische blik. Op Nyenrode behoor ik binnen mijn opleiding tot de jongere generatie en mijn medestudenten komen uit allerlei sectoren. Ik ben één van de weinigen uit de bouw maar dat maakt het juist interessant, omdat je op deze manier vanuit heel veel verschillende invalshoeken kijkt naar je casus.”
Wat ik kan, kan jij ook
Wat William betreft zouden veel meer werknemers het EVC-traject kunnen doen. Als je voelt dat je meer kan dan wat je nu doet. Of als je bijvoorbeeld al werkt in een bepaalde functie, maar het papiertje mist. Te veel mensen in de bouw laten zich tegenhouden door de administratie eromheen of zien zichzelf als praktijkmensen. Dat is zonde, want ook op het gebied van administratie zijn er genoeg mensen die je willen helpen. Waarom laat je je hierdoor tegenhouden om je vakmanschap om te zetten in een diploma?
William probeert dit in zijn huidige functie als projectleider dan ook enorm te stimuleren. Hij is immers ook afhankelijk van de kennis van zijn mensen. Voor hem is het EVC-traject de start geweest van iets groters. Het is veel meer dan een alleen een papiertje, omdat hij zich bewust werd van zijn mogelijkheden, ook om zich als persoon te ontwikkelen.
“Vroeger toen ik net begon op de bouw zag ik weleens een poster in de keet hangen van opleidingstrajecten en dan dacht ik ‘dat is niks voor mij, dat gaat nooit lukken…’ En kijk me nu eens.. “
